Czas Żniw - Samantha Shannon

Nikt nie odpowiada za stan psychiki po wtargnięciu tej historii do umysłu. Czytasz na własną odpowiedzialność.  Zaczniesz, ale już nigdy się nie uwolnisz od świata stworzonego przez Samanthę Shannon.  Otwierasz tę książkę – otwierasz umysł na Sennego Wędrowca…

Londyn.  2059r. Paige Mahoney  pracuje w kryminalnym podziemiu SajLo. Jest jedną z Siedmiu Pieczęci i posiada moc, za którą powinna zginąć. Sam fakt że oddycha jest zdradą. Jako Senny Wędrowiec należy do jednej z najwyższych klas  j a s n o w i d z ó w.  Jednak pewnego dnia, wszystko się zmienia.

Każda zbrodnia zostawia ślady, nawet taka dokona przez  d u c h a. Kiedy Paige trafia do Oksfordu zaczyna doceniać, że niebezpieczna praca pod nosem Sajonu była zbawieniem w stosunku do świata, do którego trafiła. Te samo państwo, lecz w Oksfordzie panuje inne prawo, które ukrywało istnienie kolonii karnej przez 200 lat. Władzę nad Paige przejmują Refaici –potężna  rasa pochodząca z innego świata, gdzie kolor szat, barwiony jest krwią. Pewnego dnia jej panem i trenerem zostaje jeden z  n i c h – Naczelnik – mąż krwi Nashiry, która pragnie jej mocy, ale jest również jej naturalnym wrogiem. Czy Paige wyjdzie cało z miejsca, gdzie przeznaczona jest na śmierć?

Panie i Panowie, witajcie w Szeolu I!

To by było w teorii teraz może co z tego wyszło w praktyce, czyli tłumaczenie z polskiego na nasze.

Paige jako senny wędrowiec potrafi oddzielić swojego ducha od ciała (Bo zaraz wyjdę z siebie i stanę obok! Nabiera nowego znaczenia ;). Dzięki temu potrafi się „włamać” do umysłu innych osób, który stanowi senny krajobraz, z różnymi strefami. Przechodząc z jednej do drugiej potrafi zobaczyć jak dana osoba wyobraża siebie w swoim umyśle, potrafi przejrzeć migające obrazy myśli, ale także lęki i niepokoje. Dopiero z czasem odkrywa, że wraz z dotarciem do indywidualnej dla każdego części słonecznej, potrafi posiąść inne ciało. Jednak jeden krok za dużo oznacza przerwanie sznura łączącego jej ducha z ciałem, czyli krótko mówiąc śmierć.

Możne się wydawać, że taka praca dla Jaxona Halla nie różni się niczym od pracy w kolonii karnej, lecz mimo wszystko wolność z ryzykiem złapania jest lepsza niż bycie przeznaczonym na śmierć. Bycie częścią I-4 stanowi dla Paige rodzinę. Kiedy trafia do Szeolu zostaje tylko numerem XX-59-40.

Paige jako główny bohater wie czego chce. Od czasu do czasu przechodzą przez nią egoistyczne myśli, którymi autorka podkreśla, że jest tylko człowiekiem. Samantha nie skupia się na wyglądzie zewnętrznym Paige. Tutaj to nie ma znaczenia. Paige nie walczy o życie i ukochanego. W tej książce romans nie wypływa nagle na pierwszy plan i nie zalewa wszystkiego innego swoją bezsensownością. Tutaj wszystko jest przemyślane. A wielka miłość jest zbędna by przyciągnąć tłumy do tej powieści.

Już na pierwszy rzut oka widać, że Shannon włożyła dużo pracy w język książki, wykorzystując nie tylko starą angielszczyznę ale także łacinę i szwedzki. Zabawa krótkimi zwrotami bardzo umila czytanie i sprawia, że zawsze się czego nauczymy.

Sam świat wymagał dużego wkładu, aby czytelnik nie został wrzucony do ograniczonego ścianami miasteczka, wokół którego toczy się akcja. Tutaj Londyn staje się ośrodkiem Sajonu, władzy która pragnie wyeliminowania jasnowidzów, przez co wszyscy posiadający jakikolwiek dar musza się ukrywać. Tutaj nie ma miejsca na pomyłkę, bo inaczej całe miejsce akcji będzie tylko historyjką na papierze, która nigdy nie wykroczy poza książkę i możliwości wyobraźni czytelnika. Shannon postawiła sobie ogromną poprzeczkę i mam nadzieję, że w następnych częściach się rozkręci, w końcu możliwości jej nie brakuje. Czas Żniw to pierwszy tom z planowanej siódemki, dlatego z wielką przyjemnością będę śledzić losy naprawdę młodej autorki i mam nadzieję, że koniec będzie wielki, a Shannon z wielkim hukiem zapisze się w historii literatury i fantastyki jakiej jeszcze nie było. The Bone Season to historia fantastyczna w każdego tego słowa znaczeniu. Przyzwyczajona do fantasy Martina jestem oczarowana tym co stworzyła Samantha.

Jasnowidztwo, duchy, zaświaty, to motywy które już od wieków przewijają się w literaturze, jednak w tym przypadku udało się stworzyć coś oryginalnego i w tej wyjątkowości niesamowitego. Ta książka wciąga od pierwszej strony, aby razem z bohaterką stawić czoło nieuchronnej śmierci, której w tej książce nie brakuje. Ta historia to swoistego rodzaju Dance Macabre, gdzie śmierć jest główną tancerką, a do niej dołączają bohaterowie. Czy Paige też trafi do tego grona? Czy będzie potrafiła zaufać naturalnemu wrogowi, aby wrócić do swoich przyjaciół i uratować życie nie tylko swoje, ale ludzi, którzy w Szeolu nie mieli tyle szczęścia co ona?  

Czas Żniw to inteligentna powieść, przesycona grozą i niecodzienną wizją świata. Książka porusza i skłania do myślenia nie tylko nad systemem władzy, bo tego wątku w popularnych seriach nie brakuje.  Sama konstrukcja książki sprawia, że człowiek chce więcej a do tego akcja towarzyszy całej książce. Wystarczy kilka stron aby się pogubić, bo tutaj ciągle coś się dzieje, przez co naprawdę widać, że autorka wiedziała co pisze.

Zdziwiłam się czytając, że w tej książce przewija się historia miłosna. Będąc na 400 stronie nadal nie wiedziałam o co chodzi, jednak to jest tylko dowód na to, że Shannon nie potrzebowała pocałunków aby zapełnić historię i przyciągnąć ludzi. Kiedy w końcu wątku miłosnego się doczekałam, byłam oczarowana w jaki sposób skonstruowała go autorka. Ona wie co robi i myślę, że czytelnik wie co czyta, przez co czekam na więcej i mam nadzieję, że ta historia nie złamie mi serca, ponieważ daję Shannon ogromny kredyt zaufania. Byle taki poziom utrzymać do końca, a będę dumna z tego, że zakochałam się w tej książce. Bo przyznaję się, ta książka skradła mi serce, a mój umysł jest otwarty na więcej. 

Wyzwania:

+ 52 Książki

+ 4 cm (Przeczytam Tyle Ile Mam Wzrostu)