Czekałam na ten moment. Na chwilę, w której usiądę, przejrzę to, co miałam szansę przeczytać w ubiegłym roku i po prostu wskażę na pozycje, które w wyjątkowy sposób zapisały się w mojej pamięci. Sama byłam ciekawa które książki w ciągu tych 12 miesięcy okazały się tymi nieporównywalnie najlepszymi, którego najsłabszymi, a które mnie zaskoczyły i to nie do końca pozytywnie. Nie sądziłam jednak, że będzie to takie trudne zadanie. Chociaż co do tych najlepszych nie mam żadnych wątpliwości - tzy pozycje to najlepsze książki jakie przeczytałam w moim życiu. Jednak w sumie wybrałam 7 najlepszych. Bo przy 78 pozycjach trudno było mi nie wspomnieć o czymś więcej.
Myślę, że nikogo nie zdziwią faworyci. Nazwisko tej autorki to oczywista oczywistość. Nie wiem ile osób pytało mi się, czy ona się tutaj znajdzie, albo kto poza nią. Więc odpowiadam. Donna Tartt. Największe odkrycie tego roku, największa miłość - życiowa miłość i zarówno Szczygieł jak i Tajemna Historia (o której teraz już na pewno pojawi się coś więcej!) to razem ze Słowikiem, Kristin Hannah, najlepsze książki jakie przeczytałam w ciągu ubiegłych lat. Baa nawet w ciągu całego życia. Jakbym kiedyś robiła listę powiedzmy 10 najważniejszych dla mnie pozycji - te mają zapewnione w niej miejsce.
Obiecałam jednak siódemkę książek, które przyniosły mi pełną paletę emocji, stres, obgryzanie paznokci czy łzy (chociaż najwięcej Słowik). Cieszę się, że nie zabrakło wśród nich polskiej powieści ani czegoś bardziej naukowego, ale tak cudownego, że nie mogło jej zabraknąć. Ktoś już wie co to takiego? Po pierwsze Rdza. Pozostałe książki Jakuba Małeckiego czekają na swoją kolej, jedna już od miesięcy się kurzy na półce, więc na pewno rok 2018 to ten, w którym ściągnę ją z półki i co najważniejsze - przeczytam. Kolejne dwie pozycje to Ósme Życie - oba tomy były fenomenalne (o czym możecie się oczywiście przekonać w recenzjach) i jestem pewna, że jeszcze do nich wrócę - i tak długo wyczekiwany przeze mnie Labirynt Duchów. Teraz strach, że to nie będzie już ten Zafón, w którym się zakochałam, wydaje mi się po prostu śmieszny. To ten klimat, ta Barcelona i ci bohaterowie w których się zakochałam prawie 5 lat temu. Co więc z tą ostatnią książką? Jedyny słuszny Wszechświat w twojej dłoni i autor, którego uwielbiam jako osobę. Czas spędzony na wykładzie we warszawskim planetarium do dzisiaj sprawia, że się uśmiecham.
Teraz jednak ta mniej przyjemna część, czyli książki które albo bardzo mnie rozczarowały, albo były po prostu beznadziejne i to naprawdę beznadziejne. Największe rozczarowanie połączone z nijakością i w moim odczuciu po prostu słabością, to Szóstka Wron. Po takich zachwytach byłam gotowa na porywającą intrygę i wartką akcję. Nie wiem czy muszę dodawać, że się tego nie doczekałam...
Nie jest to jednak jedyne rozczarowanie, a jedno z powiedzmy 6 większych, do których należą: Światło między oceanami, Bez Słów, Królewska Klatka, oraz Paper Princess i ubiegłoroczny dramat czyli Prokurator.
Nie będę się o nich rozpisywać. Chcę o nich jak najszybciej zapomnieć i skupić się tylko na pozytywach. Nie chciałabym jednak, bym w 2018 roku nie trafiała na jakieś słabe pozycje. To one w końcu pozwalają jeszcze bardziej docenić pozostałe tytuły. Końcówka grudnia pozwoliła mi na powrót do najbardziej uroczej i ukochanej przeze mnie młodzieżówki. Wróciłam do niej po latach, odkryłam w niej i samej sobie nowe rzeczy, i z chęcią podzielę się swoimi odczuciami o niej po latach. Co to takiego? Rywalki Kiery Cass. Niedługo na blogu znajdziecie specjalny tekst. Nie tylko o samej historii ale i autorce i mnie samej.
To teraz z chęcią poczytam o tym, co u Was okazało się najlepszą i najgorszą pozycją (bądź pozycjami). No i życzę aby nie zabrakło zarówno takich i takich w najbliższych miesiącach, chociaż oczywiście z przewagą tych lepszych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Konnichiwa drogi czytelniku!
Bardzo dziękuję za każde wejścia, a tym bardziej za komentarze. Jeśli masz chwilkę skomentuj, jeśli nie wiesz co napisać, to chętnie się dowiem co aktualnie czytasz i oczywiście co ciekawego polecasz! ;)